Saturday, June 27, 2009

AWAK…


Awak…
Dulu awak pernah senyum kat saya
Tapi saya buat-buat tak nampak
(Padahal nak elak drpd pengsan)

Awak…
Dulu awak pernah datang ke kelas saya
Tapi saya buat tak tahu aje
(Padahal bumi ni terasa mcm dah tak cukup graviti)

Awak…
Dulu saya pernah senyum kat awak
Tapi awak jalan depan saya
(Jadi senyum pun tak ada maknanya)

Awak…
Dulu awak pernah tegur saya
Tapi saya buat-buat tak dengar
(Padahal nak elak drpd tak boleh berhenti borak)

Awak…
Dulu saya pun pernah juga tegur awak
Tapi saya tegur awak dalam hati je
(Jadi awak tak dengar apa yg saya katakan)

Awak…
Dulu awak pernah beratur belakang saya
Tapi saya tak tau nak cakap apa
(Jadi saya pergi macam tu aje)

Awak…
Setiap hari awak nampak comel
Semua orang puji awak
Tapi saya puji dalam hati je
(Padahal nak jugak puji sekuat hati)

Awak…
Pernah sekali tu saya nampak awak di McD
Tapi awak tak macam dulu lagi
Jadi saya terdiam sendiri

Awak…
Hari ni saya dah janji…
Saya akan pergi
Tapi tak tau kenapa tak boleh pergi

Awak…
Hari ni saya menyesal ada ego yg tinggi
Tapi saya dah tak ada harapan lagi
Jadi nak tak nak, terpaksa sendiri

Awak…
Hari ni hari terakhir saya nampak awak
Tapi awak tak toleh ke arah sini
Awak fokus kat tempat lain

Awak…
Hari ni saya tengok gambar awak senyum
Tapi gambar hanya tinggal gambar
Nak buang sayang, nak simpan sedih

Awak…
Esok antara kita ada "balai berlepas"
Tiada esok untuk saya
Tiada juga esok untuk awak

Awak…
Semoga satu hari nanti saya menginsafi diri
Tak nak ada ego tinggi lagi
Hanya buat sakit hati

Awak…
Sebelum pergi
Hari ni…
Kat sini
Saya janji
Semua ni untuk awak…
Sebab mengenali awak
Merupakan anugerah terindah pernah saya miliki….
Terima kasih awak…


Notakaki: Entri ni langsung tiada kaitan dengan hidup penulis... cuma apa yg mahu disampaikan di sini... hidup ini jgnlah terlalu ego.. drpd rasa menyesal di kemudian hari, ada kalanya lebih baik kita berterus-terang dan luahkan apa yg kita rasakan.. kita tidak tahu esok lusa adakah kita masih bernafas di mukabumi ini... justeru itu juga, hargailah setiap org yg kita kenal kerana dgn mengenali seseorang, secara x langsung kita juga belajar untuk mengenali diri kita sendiri...

5 comments:

  1. mcm pernah tengok je en3 ni kat somewhere..copy eh..

    ReplyDelete
  2. to Anonymous:

    sila2.. boleh je nk copy.. tp kalau leh letakla link ke sini ye =)

    p/s: nape x tinggalkan link ke blog saudara/i? kalau ade link, bolehla saya bls ziarah ke blog saudara/i. apepun, thanx ye sbb singgah kat sini ^_^

    ReplyDelete
  3. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  4. ehhh!!!!!!!!!!!! kakak hani!!!!!!!!!!! cte ni mcm cte psl saya la!!!!!!!! er.... er... bkn ape masa skola dlu sy ade admire kt budak pmpuan ni nama dia S bkn nama sebenar slalu jgk usha dia kdg2 senyum kt dia tp mmg serius x tipu! btol! smua cte saya sama mcm entry ni,,, smpai la hbis skola sy x pnh tegur dia.. tp mcm entry akhir ni mengenali dia adalah 1 kebahagian buat sy wlpn sy x mngkin memiliki dia sbb dia skrg gf org... sedih la baca entry ni... serius ni mata sy dh merah ni masa taip ulasan! waa!!! sob...

    ReplyDelete
  5. erk dik.. sorry2.. xtau plak ade yg ter"kena" dgn kata2 dalam entri ni.. asif jiddan.. akak x bermaksud gitu.. manela akak tau semuanya yg tertulis ni sama cm pe adik nick irfan alami. maafkan akak ek sbb wat adik cedih -_-

    xpela dik.. apepun, yg dah berlalu, biarkanla berlalu. kalau nk jadikan sbg kenangan, xpe je kot.. tp jgn plak sampai jd cedih. yg penting, redha jela ye. akak doakan smga ade pengganti yg lebih baik buat adik di masa akan datang, inshaAllah.. aamiiin..

    ReplyDelete

Related Posts with Thumbnails